Duchy pradawnego lasu26.05.2023 - 26.05.2023

“Duchy pradawnego lasu” to niezwykła wystawa – opowieść o barwnym świecie słowiańskiej mitologii pełnej bóstw i niesamowitych stworzeń. Dawne wierzenia słowiańskie są pełne mądrości, piękna i miłości do Natury.
Autorką wystawy jest artystka ukraińska Liudmyla Bezusko. Artystka prezentuje unikatowe rzeźby tekstylne oraz obrazy inspirowane mitologia słowiańską.
Ekspozycję zobaczymy od 15 kwietnia 2023 roku.

Liudmyla Bezusko
Urodziłam się w 1976 na Ukrainie, w 2013 przeniosłam się do Polski. Mieszkam we Wrocławiu. Moje dziedziny to rysunek, malarstwo, tworzenie lalek i rzeźb tekstylnych. Oprócz tego pracuję w szkole międzynarodowej jako nauczycielka plastyki i prowadzę warsztaty robienia Lalki Motanki. Inspiruje mnie sztuka ludowa, mitologia, symbolizm, surrealizm i psychologia jungowska.
Swój magiczny świat tworzę z tekstyliów i farb akrylowych. Lubię tworzyć bajkowe i mityczne stworzenia, takie jak Baby Jagi, Kikimory, Trole, aby pokazać ich prawdziwe piękno, ich magiczną moc.
Lalki są moją pasją od wielu lat. Zawsze staram się nadać im osobowość, wyrazić charakter i emocje – to, co tak bardzo mnie w ludziach fascynuje. Uwielbiam tworzyć czarownice i stworzenia, które mogą zabrać Cię w świat tajemnic i baśni.
Moje prace są często nazywane “przerażającymi”, “mitycznymi” i “magicznymi” i to naprawdę pasuje do opisu mojego stylu. Moi kolekcjonerzy opowiadają wiele historii, które mówią, że moje lalki naprawdę „działają”.
Uważam, że prace twórcze powinny być bliskie i osobiste. Chciałabym, żeby moje lalki miały serce i duszę. Wykorzystując naturalne materiały, takie jak naturalny len, drewno, skóra,
pióra, bawełna i wełna, chcę nadać im ciepły i znajomy charakter.
Antyczne mechanizmy zegarowe, klucze i inne steampunkowe elementy sprawiają, że moje lalki są przesiąknięte duchem starożytności i osobliwości.
Moje lalki są wykonane z bawełny w technice własnej autorskiej, pomalowane akrylem i zabezpieczone lakierem. Włosy są z naturalnej wełny, oczy drewniane, pomalowane
ręcznie. Modeluję twarz lalki igłą i nitką, aby wywołać emocje, sprawić, by „przemówiły”. Jest to intuicyjny i medytacyjny proces, który zawsze mnie ekscytuje. Czasem mam w głowie
pewien pomysł, czasem nawet o nim nie myślę, podążając za „nurtem”. Wierzę, że gotowa lalka “ożywa” , ma swoją duszę i może pomagać, wspierać i chronić swojego właściciela.